Vroeger zong ik vaak, heel vaak. Ik schreef mijn eigen liedjes en liet ze dan aan mijn ouders horen. Ik zong altijd mee met liedjes op Youtube, ik zong zelfs voor de klas, en oh wat wilde ik graag zangeres worden. Langerzamerhand zong ik steeds minder, en op een geven moment was ik gewoon gestopt. Dit heeft verschillende redenen gehad, waaronder de onzekerheid over mijn stem. Ondanks dat ik niet vaak zing, (Eigenlijk alleen onder de douche.) vind ik zingen wel heel leuk.

Afgelopen woensdag, 5 december dus, hebben we een karaokeset van Sinterklaas (aka mijn moeder) gekregen. De vriend van mijn moeder kan onwijs goed zingen, en mijn moeder, broertje, zusje en ik vinden het ook leuk om te zingen. Een super leuk cadeau dus. Bij de karaokeset zat een dvd met verschillende top40 liedjes, maar wij zongen liever liedjes van Youtube. Mijn moeder en haar vriend zongen het meest, en ik, ik durfde eigenlijk niet. Ik vind zingen voor publiek onzettend eng, tot zweethanden aan toe, en eerlijk gezegd zijn mijn kapotte stembanden niet echt in staat om (hoge noten) te zingen.


Uiteindelijk, na 3 keer geprotesteerd te hebben en mijn opa, oma, broertje en zusje de huiskamer uit te sturen, (Ik durfde het anders echt niet!) durfde ik een liedje te zingen. Het liedje dat ik zong heet 'Someday' van Nickelback. Ik koos voor dit liedje omdat het vrij laag gezongen word, dus ik hoefde geen hoge noten te zingen, ook ken ik de tekst van het liedje uit m'n hoofd.
Uiteindelijk ging het zingen heel erg goed en vond ik het hartstikke leuk. De vriend van mijn moeder heeft veel verstand van muziek en zang en bleef luisteren naar hoe ik zong. Hij zei dat ik goed kon zingen! Ik was/ben verbaasd, haha. Natuurlijk, mijn stem klinkt niet geweldig, en het klinkt ook niet veel beter als ik zing, maar ik kan wel zingen. De vriend van mijn moeder zei namelijk dat ik ''perfect on pitch'' was, en dat dat een van de belangrijkste dingen is bij het zingen. Die avond had ik nog een stuk of 3 liedjes gezongen in mijn eentje, met mijn moeder, en met mijn broertje. Het was een erg gezellige avond. En mijn opa en oma mochten gewoon in de huiskamer blijven zitten en meeluisteren, haha...


Ik wil met dit verhaal duidelijk maken dat je alles kan wat je wilt. Nogsteeds zou ik het supervet vinden om goed te kunnen zingen, en dit is een stap in de goede richting. Ook heb ik er wat meer zelfvertrouwen van gekregen. Ik word na de kerst/volgend jaar geopereerd, en wie weet kan ik na maanden oefenen, logopedie en doorzettingvermogen, wel zingen. Overwin je angsten and follow your dreams. ♥



Afbeeldingen: WeHeartIt